Studente Anna wilde graag een centje bijverdienen door sugar baby te spelen. Ze zocht én vond een rijke kerel. Maar helaas had-ie niet zoveel centjes als hij liet uitschijnen en ging hij er zelfs met haar spaargeld vandoor.
“Ik vertelde aan mijn vriendin dat ik jongens van onze leeftijd beu was”, zo laat Anna Ryan aan de New York Times weten. “Zij antwoordde dat ik misschien eens een datingsite moest proberen waarop zij ook actief was. Ze liet me op haar smartphone een website voor sugardating zien. Een zwarte pagina vulde het telefoonscherm. Een koppel – een oudere man en een jongere vrouw – lachten me toe.”
.jpg)
“Later die avond opende ik de pagina opnieuw op mijn laptop. De bedoeling van de site? Jongedames samenbrengen met oudere mannen, die in ruil voor het vrouwelijk gezelschap wat zakgeld geven. Zo zou ik twee vliegen in een klap slaan: daten met mannen die ouder waren dan ik en er nog voor betaald worden ook. Ik was immers aan het sparen voor een trip naar Australië die ik graag eens zou doen. Ik schreef mezelf in.”
“Wat later had ik een bericht van een zekere James Walsh. Hij stelde zichzelf voor als een aandelenmakelaar van Kensington. Hij verdiende 60 miljoen dollar per jaar. Hij had een loft in Chelsea en kantoren in Dubai en Edinburgh. Hij vertelde dat hij niet veel tijd had om te daten, maar toch graag af en toe gezelschap wilde van een knappe jongedame. Ik gaf hem mijn telefoonnummer.”
.jpg)
“De zeven maanden die volgden, hadden we iedere dag telefonisch contact. Hij kwam grappig en charmant over. Hij stuurde me foto’s van zijn Lamborghini en hij vertelde me dat hij net een goudmijn had gekocht. Ik was overdonderd.”
“Na die zeven maanden wilde hij me wel eens in het echt ontmoeten. Ik was wel een beetje verbaasd dat hij me vroeg of ik hem kon oppikken aan het treinstation. Ik had er naar uitgekeken zijn Lamborghini eens te zien, maar hij vertelde me dat die in de garage stond met een platte band. Hij zag er keurig uit in zijn driedelig pak en hij droeg een Rolex om de pols. We gingen wat eten. Daarna vertelde hij me dat hij wel wat voor me voelde en me beslist opnieuw wilde ontmoeten.”
“Een week later hadden we opnieuw een date. Ik moest hem alweer oppikken aan het station, want zijn Lamborghini was nog steeds in de garage. Dat vond ik langs de ene kant wel vreemd. Maar langs de andere kant: het was een Lamborghini en dus duurt een band vervangen misschien wat langer. Na het eten nodigde ik hem uit bij me thuis: mijn ouders waren toch een weekendje weg.”
“Toen we bij me thuis waren, vertelde hij me dat hij alvast een inloop-kleerkast voor mij had laten maken in zijn loft in Chelsea. Hij zei ook dat we beslist eens samen naar Dubai moesten gaan. Toen werd zijn gezicht plots ernstig. “Ik moet nog een openstaande boete betalen”, klonk het.”
.jpg)
“Een van zijn medewerkers had een fout gemaakt, waardoor hij nu een boete van 7.500 dollar moest betalen. Alsof dat nog niet erg genoeg was, hadden de banken ook nog eens al zijn rekeningen geblokkeerd tot die boete zou betaald worden.”
“We hebben ons die nacht nog goed geamuseerd, met als gevolg dat ik me de volgende ochtend oversliep. James begon opnieuw over de boete, maar ik vertelde hem dat ik snel moest zijn want dat ik anders te laat zou komen op mijn weekendjob. In de auto werd hij plots woest.”
“Hij begon tegen me te roepen, zei dat ik een egoïstisch wicht was als ik hem die 7.500 dollar niet even zou lenen. Ik was bang, maar we zaten inmiddels op een drukke weg en dus kon ik nergens naartoe. Ik antwoordde hem dat ik zoveel geld niet had. Tranen rolden over mijn wangen toen hij mijn bankkaart uit mijn handtas opviste. Hij nam mijn telefoon en opende de app van mijn bank.”
“Daarna dwong hij me de beveiligingscodes te geven, zodat hij het geld kon overmaken naar een andere rekening. Toen werd hij opnieuw rustig. ‘Maak je geen zorgen’, zei hij. ‘Volgende week heb je het geld terug.’
“Ik zette hem af aan het station en keek toen naar het saldo van mijn rekening. Die was helemaal geplunderd. Later die dag stuurde hij me nog een berichtje. Hij bood zijn excuses aan en herhaalde dat hij alles zo snel mogelijk zou terugbetalen. Hij zei dat hij me de volgende keer dat we zouden afspreken, me zou oppikken met een Ferrari. Maar mijn vertrouwen in hem was weg. Ik wilde niet meer met hem afspreken.
“Pas toen kwam het in me op zijn telefoonnummer even op te zoeken. Zo kwam ik er achter dat hij niet James Walsh, maar wel David Overton heette. Hij stond er blijkbaar voor bekend, om jonge meisjes af te persen terwijl hij zich voordeed als een rijke aandelenmakelaar.”
‘s Anderendaags biechtte ik alles op aan mijn moeder. Die stelde voor naar de politie te gaan. Er waren blijkbaar nog zeven andere slachtoffers en David werd gearresteerd. Hij kreeg vijftien maanden cel. Mijn zin om een sugar daddy te zoeken is nu wel over.”
