“Wij zijn geen prooien, geen slavinnen, geen oorlogsbuit, geen bijkomende schade. Wij zijn de dochters van Europa”, klinkt het.
Duitsland kreunt onder het aantal vluchtelingen dat er de laatste jaren is binnengekomen, al wordt daar zelden over bericht. Er is echter veel meer aan de hand dan hier en daar een schiet- of lynchpartij door een of andere ‘jongere met psychische problemen’, zoals de daders dan genoemd worden. Sinds de heerschappen uit Afrika – en ook een beetje uit centraal Azië – zijn toegekomen, rijzen de seksuele misdrijven er de pan uit. Meisjes en vrouwen worden in het openbaar betast, aangerand en de kleren van het lijf gescheurd en verkracht.
Steeds meer vrouwen nemen er tegenwoordig, als ze de deur uitmoeten, een zakalarm mee. Worden ze dan lastig gevallen, dan kunnen ze dat laten afgaan. Het alarm produceert 120 decibel, wat een redelijk kabaal is. Los van het feit dat de aanrander van dienst hiermee gehoorschade riskeert, zal-ie allicht ook niet veel zin meer hebben zijn ongewenste intimiteiten verder te zetten.
120 Decibel is ook de naam van een nieuw opgerichte vrouwenbeweging. “Duitse vrouwen moeten zich verweren tegen het systeem dat zijn vrouwen en grenzen niet beschermt”, klinkt het. “Een systeem dat criminelen niet uitzet, maar wel alle kritiek op hen censureert. Een systeem dat zijn vrouwen liever laat sterven dan dat het zijn fouten toegeeft.”
“Vanwege het huidige immigratiebeleid staan wij binnenkort oog in oog met een meerderheid van jonge mannen die komen uit vrouwonvriendelijke samenlevingen. Jullie wisten dat, maar toch hebben jullie ons prijsgegeven. Jullie hebben ons opgeofferd.”
“Wij zijn wat jullie willen verdringen of domineren, maar wij gaan niet weg. Wij zijn geen prooien, geen slavinnen, geen oorlogsbuit, geen bijkomende schade. Wij zijn de dochters van Europa! Wij herinneren jullie aan iedere vrouw die werd verkracht, misbruikt of zelfs vermoord en vergeten. Wij zullen jullie geheugens allemaal opfrissen. Wij hebben lang genoeg gezwegen, maar nu begint ons verzet. Moeders, vrouwen, zussen, dochters van Europa: deze staat zal ons niet beschermen. Niemand van ons weet niet wie het volgende slachtoffer is. Jouw naam is Mia, jouw naam is Maria, jouw naam is Ebba. Zij zouden jou kunnen zijn, en jij zou hen kunnen zijn. Sluit je bij ons aan.”
Mia, Maria en Ebba zijn jongedames en vrouwen die in Duitsland slachtoffer werden van gewelddadige aanvallen van vluchtelingen. Een van hen werd zo hard toegetakeld, dat ze later aan haar verwondingen overleed.
VIDEO
Heb je ook een mening over de gevolgen van migratie op onze Westerse waarden en normen? Stuur je mening naar info(at)godelina.eu
