Dag clitoris, vaarwel seksueel genot: zulke praktijken zou je in België niet verwachten. Toch gebeurt het. Tegenwoordig meer dan ooit zelfs.
Bij een besnijdenis bij een meisje wordt een deel van de clitoris en soms ook een stuk van de schaamlippen weggesneden. De bedoeling is om, eens ze vrouw zijn, hun seksueel genot te ontnemen om zo te voorkomen dat ze vreemdgaan.
In het ergste geval – waarbij een deel van de schaamlippen wordt weggesneden – worden de wonden aan elkaar gehecht. Er wordt slechts een kleine opening gelaten, zodat urine en menstruatiebloed hun weg naar buiten kunnen vinden. Zo is de toekomstige echtgenoot er zeker van dat hij met een maagd in het huwelijksbootje treedt.
Voor die vrouwen is de huwelijksnacht een hel: ze moeten immers weer ‘geopend’ worden door hun droomprins. Voor vrouwen die ‘slechts’ een deel van de clitoris missen, is het dan weer veel moeilijker om een hoogtepunt te bereiken.
In België wonen naar schatting meer dan zeventienduizend vrouwen en meisjes die al besneden zijn. Nog eens een kleine negenduizend riskeren dit barbaarse ritueel in de nabije toekomst te moeten ontgaan.
Dat zijn er bijna vijf keer meer dan een jaar of tien geleden. De oorzaak? De massale immigratie uit landen waar vrouwenbesnijdenis nu eenmaal ‘normaal’ is. Concreet gaat het vooral om meisjes die uit Guinee, Somalië, Ivoorkust, Ethiopië en Egypte komen.
Vrouwenbesnijdenis is in België heel erg verboden, maar het valt moeilijk te controleren. Tussen de duizenden ‘advocaten’, ‘leraren’ en ‘ingenieurs’ die per gammel bootje van Afrika naar het Europese vasteland komen, zitten er ook heel wat zelfverklaarde dokters. Zij doen de ingreep gewoon bij hen thuis op de keukentafel, tussen de halalmaaltijd en de muntthee door.
